تقریبا ٨ میلیون نفر در ایران دچار اختلالات ناشنوایی هستند و تعداد زیادی از آنها از این موضوع کاملا بیاطلاعاند. به همین دلیل است که به اختلالات شنوایی، «معلولیت خاموش» هم میگویند. چراکه شنوایی خیلی آهسته و بهتدریج تحلیل میرود و کاهش پیدا میکند و فرد زمانی متوجه آن میشود که دیگر دیر است.
البته آمار تاییدشدهای از اختلالات شنوایی در کشور وجود ندارد و همین آمار نیز نتیجه تحقیقاتی است که از ۴ سال قبل در مرکز تحقیقات گوش و گلو و بینی دانشگاه علوم پزشکی ایران آغاز شده است.
اختلالات شنوایی ازجمله کاهش شنوایی در سنین سالمندی تا حدود طبیعی است اما موضوع این است که آمار اختلالات شنوایی در سنین پایین در کشور رو به افزایش است. مسئولان وزارت بهداشت در طول یک سال گذشته بارها نسبت به افزایش میزان کمشنوایی در کشور بهویژه رواج کمشنوایی در نوجوانان، کودکان دبستانی و همچنین کودکان زیر سن مدرسه هشدار دادهاند.
دلایل اختلالات شنوایی در کودکان و نوجوانان به گفته متخصصان متفاوت است؛ کودکان زیر سن مدرسه و کودکان دبستانی به دلیل عفونتهای مکرر گوش که ناشی از ابتلا به سرماخوردگی و سایر عفونتها است، دچار این مشکل میشوند و نوجوانان و جوانان نیز به دلیل قرار دادن خود در معرض صداهای بسیار بلند.