در سال ۱۴۰۰ متوسط هزینه ماهانه یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی به ترتیب ۷.۷ و ۴.۳ میلیون تومان بوده است؛ یعنی مخارج اسمی خانوارهای ایرانی حدود پنجاه درصد بیشتر از سال ۱۳۹۹ بوده است.
همانطور که جدول نشان میدهد، درآمد خانوارها هم در این سال یک و نیم برابر شده؛ درآمد متوسط ماهانه برای خانوار شهری ۹.۴ و برای خانوار روستایی ۵.۳ میلیون تومان برآورد شده است.
۲۷ درصد از هزینه خانوار شهری مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی بوده است. در بین هزینههای خوراکی بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ٢١ درصد و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با ۴۹ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
۴۰ درصد از هزینه خانوار روستایی مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی بوده است. در بین هزینههای خوراکی بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردهای آن با سهم ۲۲ درصد و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با ۳۱ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.