پیاده کنیم؛ چرا که اگر بخواهیم کالابرگ را به اقلامی خاص اختصاص دهیم، حوزههای فروشگاهی باید روی کالاهای خاص تعریف شود و این موضوع نیازمند آن است تا بسیاری از پوزهایی که در کشور فعالیت دارد، تغییر کند.
علیرضا قادری اظهار داشت: به نظر میرسد اگر بخواهیم، کالابرگ را در فروشگاههای کشور اعمال کنیم، توان بالای فنی و زیرساختی میخواهد و تا زمانی که این شرایط ایجاد نشود، نمیتوان اطمینان حاصل کرد؛ زیرا تنها شهرهای بزرگ هدف ما نیست؛ بسیاری از جاها ممکن است فروشگاههای خرد داشته باشد؛ فروشگاههای زنجیرهای بزرگ نباشد و یا حتی بسیاری از فروشگاهها، دستگاه پوز نداشته باشند. بحث زیرساختی حتما باید برطرف شود.
وی در پایان گفت: نکته دیگری که در این زمینه وجود دارد آن است که وقتی دولت میخواهد حمایتی انجام میدهد مطمین شود و بداند کالری خانوار تامین خواهد شد و خانوار آن را خرج مصارف دیگر نخواهد کرد؛ همچنین فقر غذایی گریبانگیر خانوارها نشود؛ اما نکته این است که نه تنها کالابرگ که حتی اگر خود کالا را هم مستقیم به خانوار بدهید و خانوار نخواهد آن را مصرف کند، انگیزه بازفروش همچنان جود دارد؛ مثل زمانی که برخی اقلام در کشور با کوپن توزیع میشد و خانوارها به محض دریافت کالای کوپنی آن را میفروختند و وجه آن را دریافت میکردند. این موضوع نشان میدهد که حتی اگر خود کالا را هم در اختیار جامعه هدف بگذارید و جامعه هدف نخواهد از کالا استفاده کند و به پولش بیشتر احتیاج داشته باشد، بازفروش میکنند. لذا به نظر میرسد اینکه ما با کالابرگ اطمینان حاصل کنیم مواد غذایی به دست خانوار برسد، شدنی نخواهد بود.