گلایه اهالی روستای حسن حیدر(سیدسعد) از دولت مردمی و نماینده شهرستان شوش و کرخه

این روستا با 65 خانوار در دهستان آهودشت، از توابع بخش مرکزی شهرستان کرخه می باشد که در امتداد خط راه آهن اهواز-شوش است. ساکنان روستا به شغل کشاورزی و دامداری مشغول هستند و از این راه امرار معاش و زندگی خود را می گذرانند.اهالی این روستا توانسته اند در بخش کشاورزی در تامین گندم و برنج استان نقش بسیار مهمی ایفا کنند کما اینکه در پرورش دامپروری نیز فعالیت دارند و در تهیه گوشت قرمز شهرستان و استان تاثیر گذار هستند.

در ادامه گفتگوی خبرنگارخبرآنلاین را با مردمی می خوانید که مهربانی شان زبان زد است و متاسفانه از امکانات رفاهی برخوردار نیستند. کمبودهای رفاهی و اجتماعی در این روستا وجود دارد. عدم فعالیت های مطلوب ادارات مرتبط برای اهالی روستا قابل قبول کدام مسئول است که قطعا عملکرد مسئولین را باید در رفاه مردم دید. دبه های آب خالی وصورت چروکیده پیرزنان این روستا گویای احوالات آنهاست

یکی از اهالی روستا می گویید؛ کیفیت آنتن دهی در این روستا بسیار نامناسب است که در موارد بحرانی و آموزش متضرر اصلی جوانان و خانواده ها هستند،چرا که چندین کلاس مجازی و دوره های آموزشی و علمی را از دست داده اند.

وی گفت؛ روستا فاقد زمین ورزشی می باشد و در اوقات فراغت نوجوانان و جوانان این روستا، محروم از این مهم هستند. البته جهت اطلاع سالن ورزشی نیز در این روستا وجود ندارد.

ایشان در ادامه از نبود پارک و فضای ورزشی گلایه کرد و گفت؛ بنده به دلیل کسب و کارم در استان خوزستان تردد دارم و چندین روستا در استان را مشاهده کردم که از لحاظ کیفیت و امکانات رفاهی ،اختلافات بسیار زیادی با روستای ما را مشاهده کرده ام، آیا دلیل وجود این اختلافات، کم کاری مدیران نیست؟ مدیرانی که بر سرکار آمدند چه برنامه ای برای برون رفت از معضلات روستاها دارند، و چه کسی پاسخگوی مطالبات حداقلی اهالی این روستا است.

وی در ادامه گفت؛ روستای ما با قدمتی بالا فاقد راه ارتباطی مناسب با مرکز دهستان است و تردد در این مسیر در فصل زمستان به سختی صورت می گیرد. جاده ارتباطی روستا تا مسیر اصلی روستایی با آسفالت مناسب، به طول ۳ کیلومتر است که به دلیل نبود بیمارستان در شهرستان کرخه، مجبور به اعزام بیمار بدحل( زنان باردار) به شهرستان شوش می شویم و با توجه به مسافت تقریبی ۶۰ کیلومتری تا تنها بیمارستان شوش، ممکن است جان بیمار در خطر قرارگیرد که در این مواقع زمان بسیار مهم می باشد

ایشان در ادامه یادآور شد؛ با مساعدت مسئولان وقت، هشت سال از زیر سازی این مسیر می گذرد که با مطالبه و پیگیری های فراوان اهالی از مسئولان امر در شهرستان جهت آسفالت، تا کنون این معضل حیاتی مرتفع نگردید. البته درسالهای گذشته از طرف محمدکعب عمیر نماینده مردم شهرستانهای شوش-کرخه قول پیگیری داده بود که یکی از آن وعده مربوط به سال گذشته می باشد و قرار بر تخصیص بودجه در فروردین 1401 به مبلغ یک و نیم میلیارد تومان از محل شرکت نفت جهت آسفالت معابر و مسیر ارتباطی روستا بود و بشارت داد تا در اسفند همان سال پروژه به پایان برسد که تا کنون یک ریال عاید روستا نشده است و تا به حال نتیجه آن وعده ها را به اهالی نداده اند

وی در ادامه می گویید؛ با بشکه بیست لیتری آب شرب را از شهرهای همجوار تهیه میکنیم زیرا آب شرب شبکه ای روستا، پُر از لجن و بدبو با فشار بسیار کم است که قرار بر آن شد در آینده طرح آب رسانی خماط، توسط سپاه خاتم النبیاء به بهره برداری برسد.

ما در این چندسال مراجعات زیادی به فرمانداری و بخشداری مرکزی کرخه نیز داشتیم و انتظار می رفت برای آسفالت معابر و مسیر روستایی فکری اندیشه کنند.
بعد از پیگیری ها و عدم نتیجه ملموس، اواسط مهر ماه 1402مجبور شدیم به اتفاق چندین نفر از سادات و شیوخ اهالی روستا، درمحل استانداری خوزستان حضور یابیم.ما مطالبات اولیه را از مسئولان استانی و شهرستانی داریم. آیا سزاوار است که روستا از امکانات محروم باشد. منتظر جواب آنها می مانیم.