آژیر هشدار روشن شد؛ ایستگاه فضایی در وضعیت خطرناکی است!

فراموش کنید که کشتی‌های براق پیشتازان فضا چه شکلی بودند، معلوم شده‌است که مشهورترین فضاپیمای بشریت حتی از خانه‌های متروکه نیز خاکی‌تر است. ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) شاید انبوهی از آشغال‌ها نباشد، اما - ۲۵ سال پس از پرتاب اولیه آن - مملو از مواد شیمیایی بالقوه مضر شده‌است.

در اولین مطالعه از نوع خود، محققان بریتانیایی و آمریکایی برای تجزیه و تحلیل نمونه‌های گرد و غبار از فیلترهای هوای روی هواپیما و مقایسه آن‌ها با آلاینده‌های آلی موجود در خانه‌های زمینی ما همکاری کردند.

از جمله مواد قابل تشخیص، موادی بود که در تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی، عایق ساختمان، پارچه مبلمان و فوم استفاده می‌شوند. برخی از استرهای ارگانوفسفات‌ در حال حاضر توسط آژانس مواد شیمیایی اروپا در نظر گرفته شده‌اند تا محدود شوند زیرا ممکن است در سطوح بالا برای سلامت انسان سمی باشند.

محققان بر این باورند که این مواد ممکن است راه خود را از طریق دوربین فضانوردان، پخش‌کننده‌های موسیقی، تبلت‌ها و لباس‌هایی که از سیاره ما تولید شده‌اند به فضا پیدا کرده باشند.

سطوح بالای تابش می‌تواند روند فرسودگی مواد را تسریع بخشد، از جمله تجزیه کالاها به پلاستیک‌های میکرو و نانو که می‌توانند در محیط ریزگرانش ایستگاه فضایی بین المللی به هوا منتقل شوند. این ذرات در سراسر ایستگاه ته نشین می‌شوند و برای اطمینان از عملکرد موثر فیلترهای هوای داخل هواپیما باید با جاروبرقی جارو شوند. هنوز مشخص نیست که ایستگاه فضایی تا چه حد تمام این مواد شیمیایی مضر را از بین می‌برد.

پروفسور استوارت هاراد گفت که غلظت آلاینده‌های آلی در غبار ایستگاه فضایی بین‌المللی اغلب از میانگین موجود در خانه‌ها و سایر مکان‌های داخلی در سراسر ایالات متحده و اروپای غربی بیشتر است. به طور کلی، آنها در محدوده موجود در زمین قرار داشتند. پروفسور هاراد گفت که این یافته ها می‌تواند راهنمای طراحی ایستگاه‌های فضایی آینده باشد و چندین ایستگاه فضایی امیدوارند تا سال ۲۰۳۰ پرتاب شوند.