اخیرا گزارشی مبنی بر اینکه ایران با سهمی ۲۵ درصدی در اکتشاف نفت و گاز جهان رتبه اول را در میان پنج کشور از آن خود کرده است منتشر شد. اما سوالی که مطرح میشود این است که صرف کشف میدان نفتی و گازی در کشور کافی است؟ آیا بهرهبرداری از این ذخایر نباید بعد از اکتشاف در اولویت کار قرار بگیرد؟
حدود 56 سال پیش یک میدان مشترک نفتی میان ایران و عربستان در 100 کیلومتری جنوب غربی جزیره خارک کشف شد. اما به نظر میرسد ایران تاکنون تنها نام شریک را در این میدان یدک کشیده و بهرهبرداری نفت از این منطقه تنها به وسیله عربستان انجام شده است.
بررسیها نشان میهد عربستان هر روز حدود 550 هزار بشکه نفت از این میدان برداشت میکند. در حالی که سهم ایران در این منطقه حدود 30 هزار بشکه در روز است.
موضوع بهره نبردن ایران از ذخایر انرژی خود محدود به میدان نفتی فروزان نیست. مشابه چنین عملکردی در میدان گازی فرزاد A و فرزاد B که میان ایران و عربستان مشترک است نیز مشاهده میشود. به این صورت که عربستان با برداشت گاز از این میدان فشار مخزن در سمت ایران را را کاهش داده و منجر به مهاجرت گاز به سمت منطقه خود شده است.