از شب گذشته تا امروز این اخبار دست به دست می‌شود که بخاطر حواشی پیش آمده در مراسم بدرقه داریوش مهرجویی، برومند تصمیم به استعفا گرفته است بسیاری هم معتقدند که محمدمهدی عسگرپور عامل این استعفا است اما اینگونه نیست و تاریخ نامه استعفا هم مربوط به دهم مهر است.
خونه مادربزرگه هزارتا قصه داره، خونه مادربزرگه شادی و غصه داره این گذشته‌ای بود که مرضیه برومند با برنامه‌های کودکش برای ما رقم زد و تا خواست دوران مدیریتی خودش را در خانه سینما پشت سر بگذارد به قدری با مسائل و سنگ‌اندازی‌ها مواجه شد که حالا به جای خانه مادربزرگه باید بگوییم، خانه (سینما) هزارتا قصه دارد و متاسفانه در ادامه آن هم باید بگوییم خانه سینما فقط غم دارد.
قبل از مرضیه برومند و اتفاقات اخیر به گذشته بازگردیم سال ۱۳۶۸ که پس از مصوبه مجلس شورای اسلامی، مبنی بر اختصاص ۲٪ از درآمد فروش سینما جهت بهبود وضعیت رفاهی و صنفی شاغلان سینما، خانه سینما بنیانگذاری شد. سه سال بعد، یعنی در سال ۱۳۷۱ خانه سینما با حضور مدیران دولتی راه‌اندازی شد که بنیانگذاران آن (فخرالدین انوار، معاون سینمایی وقت وزارت ارشاد)، سید محمد بهشتی (مدیرعامل وقت بنیاد سینمایی فارابی) و محمدمهدی حیدریان (مدیرکل نظارت و ارزشیابی) بودند. نخستین هیئت مدیره انتخابی در سال ۱۳۷۲ با حضور ۱۹ صنف مختلف تشکیل شد.
مرضیه برومند کارگردان کهنه‌کار و معتبر سینمای ایران، در حالی که دوره مدیرعاملی‌اش در «خانه سینما» به یک سال هم نرسیده بود، از ادامه قبول این مسئولیت صنفی، استعفا کرد و عطای مدیرعاملی خانه سینما را به لقایش بخشید!
این کارگردان خاطره‌ساز و محبوب سینما و تلویزیون ایران که در طول چهاردهه گذشته همواره یکی از چهره‌های تأثیرگذار در زمینه تولید و عرضه محصولات نمایشی ویژه کودکان و نوجوانان بوده و آثار ماندگار بسیاری را در قاب تلویزیون و پرده نقره‌ای سینما به ثبت رسانده بود.
خوشحالی برومند
در زمستان سال گذشته، با پیشنهاد مدیرعاملی خانه سینما از سوی محمدمهدی عسگرپور مواجه شد و به‌رغم تردیدهای جدی‌ای که داشت، آن را پذیرفت. این تردیدها را از کجا می‌دانیم؟ خودش در روز معارفه‌اش این ماجرا را مطرح کرد. انتصاب مرضیه برومند به مدیرعاملی «خانه سینما» آنقدر اتفاق مبارکی بود که تعداد قابل توجهی از چهره‌های معتبر سینما، بعد از مدت‌ها برای مراسم معارفه او در خانه هنرمندان گردهم آمدند. عصر روز یکشنبه ۲۱ اسفندماه بود که آیین تودیع منوچهر شاهسواری و معارفه مرضیه برومند با حضور سینماگران برگزار شد. همان روزی که برومند پشت تریبون اعلام کرد: «خوشحال که همه خوشحال شده‌اند»
برومند ادامه داد: «تصور می‌کنند من رئیس سینمای ایران شده‌ام!» بله او درست تذکر داده بود، بخش عمده‌ای از اتفاقاتی که قرار بود در ماه‌های آینده در سینمای ایران رقم بخورد، خارج از حیطه اختیارات و حتی اطلاع مدیرعامل خانه سینما بود. قول می‌دهم تلاش کنم تا تعادلی بین احساسات و عقلانیت خود برقرار کنم تا در آرامش واقع‌گرایانه و بدون سیاست‌زدگی برنامه‌های خانه سینما را دنبال کنم. به خاطر منافع خانه سینما اهل تعامل و گفتگو هستم و از درون خانه سینما از نظرات تمام صنوف بهره‌مند شوم. تقریباً هیچ چیز نمی‌دانم و باید به کمک دوستان این همه مشکل را حل کنیم. امیدوارم آبروی خانم‌ها را نبرم.»
انتصابی که یک گام روبه جلو به شمار می‌آمد چرا که انتصاب یک مدیرعامل زن برای مهمترین نهاد صنفی سینمای ایران مسئله مهمی بود که با کمی اغماض می‌توانیم بگوییم بی‌سابقه بود.
او، اما دیروز و بعد از گذشت تنها ۸ ماه از تکیه بر کرسی مدیرعاملی «خانه سینما» با انتشار متنی پرنکته و صریح، از این سمت کناره‌گیری کرد.
دوباره به گذشته بازگردیم، به پنج ماه پیش حدود سه ماه بعد از مراسم معارفه، مرضیه برومنددر یک نشست رسانه‌ای مقابل خبرنگاران قرار گرفت تا از دغدغه‌ها و اولویت‌های خود در «خانه سینما» بگوید.
در همین نشست بود که او تأکید کرد درباره «مشکلات مالی خانه سینما» کابوس می‌بیند و مجبور به استفاده از قرص‌های آرام‌بخش شده است. همان‌جا بود که تأکید کرد با مسئولان سازمان سینمایی و ارشاد بر سر «ماهیت خانه سینما» اختلاف نظر جدی دارد و گفت: «ما می‌گویم یک صنف هستیم، اما آن‌ها می‌خواهند یک موسسه فرهنگی باشیم.» و همین دو شاخص نشان می‌داد او به درستی معضلات دیرپای این نهاد صنفی را شناسایی کرده است.
این نشست رسانه‌ای که در کنار محمد مهدی عسگر پور برگزار شد، دقیقا یک روز بعد از سخنرانی پر از تهدید و خط و نشان محمد خزاعی برای گروهی از سینماگران برگزار شد و برومند در فوری‌ترین واکنش به اظهارات رئیس سازمان سینمایی، در برابر رسانه‌ها تأکید کرد: «من از آن سخنان بسیار تعجب کردم. احتمالاً آقای خزاعی نمی‌خواسته بگوید و زبانش اینچنین چرخیده است! ما با چنین چیزی موافق نیستیم. اگر مناسباتی درست بین خانه سینما و سازمان سینمایی درباره فیلم‌های بدون پروانه شکل بگیرد، شاید بتوانیم کاری کنیم، اما چرا این فیلم‌ها پروانه ساخت نمی‌گیرند؟ چرا وقتی پروانه می‌گیرند، پروانه نمایش نمی‌گیرند؟ فیلم‌های دارای پروانه ساخت و نمایش باز هم دچار اعمال سلیقه می‌شوند و جلوی آن‌ها را می‌گیرند!»
پیشنهاد سردبیر
پربازدیدترین ها
آخرین اخبار