دیگ‌های نذری خانه مستوفی‌الممالک

عبدالله مستوفی در کتاب «شرح زندگانی من» شرح کاملی از آداب و رسوم ایرانیان در مناسبت‌های گوناگون ارائه می‌کند که یکی از مهمترین این مناسبت‌ها عزاداری دهه اول محرم است.

او دراین کتاب از رسم نذری پزان مستوفی الممالک می نویسد: «پدرم نمی‌دانم در نتیجه چه پیشامدی نذری کرده بود که در محرم ۵۰ مَن برنج پلو می‌کردند و به مردم می‌دادند. این نذری در پنج شش دیگ بزرگ ریخته می‌شد، دیگ اول آن ۳ ساعت به ظهر مانده حاضر بود. این دیگ برای اشخاصی که از روزهای قبل ظرف فرستاده بودند تخصیص داشت. دیگ دوم را در ظرف‌های خانه می‌کشیدند و برای همسایه‌ها و اقوام به در خانه‌ها می‌فرستادند. دیگ سوم و چهارم بین فقرایی که دم درمی‌آمدند تقسیم می‌شد. پنجم و ششم که در حدود ظهر تا یک ساعت بعدازظهر از کار درمی‌آمد، مخصوص اهل خانه و کس و کار آنها بود. مادرم در سر تقسیم حاضر می‌شد که بی‌عدالتی در قسمت کردن پدید نیاید. ما هم در گرفتن ظرف خالی فقرا و برگرداندن ظرف پر به این کار خیر کمک می‌کردیم.»

او ادامه می‌نویسد: «این نذری عبارت بود از پلو ساده که گوشت و ادویه، خورش آن میشد. برفرض که به بعضی گوشت هم کم می‌رسید، خود پلو غذای چرب و نرمی بود مخصوصا ته‌دیگ‌های خوبی داشت که آنها را هم پارچه پارچه کرده روی تقسیمات می‌گذاشتند. گاهی هم اتفاق می‌افتاد که فقیر دم در ظرفی نداشت و یک پارچه نان سنگک کار ظرف را انجام می‌داد.»