مایکل گریس در دوران کودکی که در تپه‌های مرتفع مرکز جورجیا بزرگ می‌شد، دوست داشت با جیب پر از مار راه برود. او می‌گوید: «بیشتر مردم از آن‌ها می‌ترسیدند»، از جمله مادرش، که زندگی در اطراف خانه گریس را گاهی کمی ناخوشایند می‌کرد.
با گذشت سالها او سرگرمی خود را به یک حرفه تبدیل کرد. او اکنون در آزمایشگاهش در موسسه فناوری فلوریدا در ملبورن وقت خود را صرف کاوش در دنیای مارها می کند. رازهایی که او از خزندگان جذابی که در آزمایشگاهش زندگی می‌کنند می‌آموزد، می‌تواند روزی به پیشرفت‌های بزرگی در همه چیز منجر شود، از موشک‌های جستجوگر گرما برای ارتش تا دستگاه‌های کوچکی که ممکن است به پزشکان در یافتن تومورها در بدن انسان کمک کند.
این به این دلیل است که افعی‌های گودال مانند مارهای زنگی و گروهی از مارها از جمله پیتون‌ها یا بوآها می‌توانند به معنای واقعی کلمه جهان را به دو صورت متفاوت ببینند. آن‌ها می‌توانند مانند انسان‌ها از چشمان خود برای ایجاد تصویری بصری از دنیای اطراف خود استفاده کنند، یا می‌توانند از حسگرهای مادون قرمز فوق‌العاده حساس خود برای ایجاد تصویری مشابه بر اساس گرمای ساطع شده توسط اجسام در محیط خود استفاده کنند.
آن‌ها می‌توانند بین این دو سیستم به عقب و جلو حرکت کنند، یا از هر دو به طور همزمان استفاده کنند.
حسگرهای مادون‌قرمز چشمان این مار، ۱۰ برابر قوی‌تر از ساخته دست بشر است!
چیزی که گریس را برای سالها مجذوب خود کرده است این است که چگونه مارها می‌توانند کارهای زیادی را با این مقدار کم انجام دهند. به عنوان مثال، یک مار زنگی دارای یک گودال کوچک در هر طرف سر خود است که با هزاران سلول گیرنده پر شده است که در واقع حسگرهای مادون قرمز در اندازه میکروسکوپی هستند. گریس، استاد زیست‌شناسی در فناوری فلوریدا، می‌گوید با وجود اندازه کوچکشان، حسگرها حداقل ۱۰ برابر حساس‌تر از بهترین حسگرهای مادون قرمز مصنوعی هستند که تا کنون ساخته شده‌اند.
پیشنهاد سردبیر
پربازدیدترین ها
آخرین اخبار