عطر عصر حجر چه بویی می‌داده‌است؟

 همه چیز در سال 2019 در جریان بازسازی یک سازه در شهرداری کارمونا سویا آغاز شد. بقایای باستان شناسی کشف شد و کارگران به شهرداری اطلاع دادند. آنچه کشف شد مقبره‌ای مربوط به 2000 سال پیش با هشت طاقچه بود که "در وضعیت باشکوهی" قرار داشت زیرا هرگز غارت نشده بود. بقایای شش عضو یک خانواده ثروتمند در قبر عمومی دفن شده بودند و بر روی آنها هدایای مختلفی وجود داشت که یکی از آنها ظرف کوارتز با "توده ای جامد در داخل" بود. آنها متعلق به طاقچه یک زن 40 ساله بودند.

آن بطری که در کیسه ای پارچه ای پیچیده شده بود که بقایای آن باقی مانده بود و با سنگ های کهربا همراه بود، به آزمایشگاه منتقل شد و از آن زمان توسط تیمی از محققان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در گذشته ظروف عطر غالبا از شیشه ساخته می‌شدند و در موارد بسیار نادری، مانند مورد اخیر، جنس دیگری داشتند. ویژگی‌ها، کنده‌کاری دشوار و سختی ساخت آن‌ها باعث شده است که این اشیاء اقلامی بسیار ارزشمند و گران قیمت به شمار روند. علاوه بر منحصر به فرد بودن ظرف، جنبه خارق‌العاده این کشف این بود که ظرف کاملاً مهر و موم شده و بقایای جامد عطر داخل آن حفظ شده بود. امری که انجام این مطالعه را ممکن می‌کرد.

دکتر رویز آربولا، استاد شیمی آلی و سرپرست تیم تحقیقاتی، می‌گوید استفاده از سنگ آهک دولومیتی به عنوان درپوش استوانه‌ای کوچک و همینطور قیر برای مهر و موم کردن آن، کلید حفظ وضعیت استثنائی ظرف و محتویات آن بوده است. محققان برای تعیین اینکه عطر از چه چیزی ساخته شده است، از تکنیک‌های مختلف مانند اشعه ایکس و کروماتوگرافی گازی همراه با طیف‌سنجی جرمی استفاده کردند.

به گفته پژوهشگران عطر یافت شده از دو جزء تشکیل شده: یکی پایه که اجازه حفظ رایحه را می‌دهد و دیگری خود اسانس. تصور می‌شود که پایه در این عطر یک روغن گیاهی، به احتمال زیاد روغن زیتون، بوده است هرچند این نکته را نمی‌توان با قطعیت تأیید کرد. اما با توجه به اسانس یافت شده، این عطر چه بویی می‌داده است؟ بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی انجام شده توسط دانشگاه کوردوبا، این عطر احتمالا بوی پچولی یا نعناع هندی را می‌داده است.