فرانسه رویکرد متفاوتی نسبت به اکثر رقبای اروپایی خود در جام جهانی قطر اتخاذ کرده است. در حالی که کشورهایی مانند انگلیس، دانمارک و آلمان به خوبی نشان می‌دهند که نظرات کشورهای حاشیه خلیج فارس در مورد موضوعات مختلف را تایید نمی‌کنند، فرانسه قرار است سکوت کند.
گاوین مورتیمر نویسنده معروف بریتانیایی در مقاله ای برای نشریه اسپکتیتور نوشت:کاپیتان آنها، هوگو لوریس، دروازه بان تاتنهام، گفته است که در بستن بازوبند ضد تبعیض در طول مسابقات به دیگر کاپیتان های اروپایی نخواهد پیوست. لوریس توضیح داد: «وقتی در فرانسه هستیم، وقتی از خارجی‌ها استقبال می‌کنیم، اغلب می‌خواهیم آنها قوانین ما را رعایت کنند، به فرهنگ ما احترام بگذارند، و من هم وقتی به قطر می‌روم همین کار را خواهم کرد. من می‌توانم با ایده‌های آنها موافق یا مخالف باشم، اما باید احترام قائل باشم.» این بیانیه‌ای بود که همان اظهارات نوئل لو گرات، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه بود.
آیا این سخنان آنهاست یا سخنان رئیس جمهورشان؟ امانوئل مکرون تشویق کننده غیررسمی تیم ملی فرانسه است و به ندرت فرصتی را برای نشان دادن حمایت خود از قهرمانان جهان از دست می دهد. وقتی فرانسه در سال ۲۰۱۸ کرواسی را در مسکو شکست داد و جام جهانی را برد، مکرون مطمئن شد که جشن پرشور او توسط یک عکاس ثبت شده است و او دوستی خاصی با کیلیان امباپه، ستاره تیم، ایجاد کرد و او را به همراه جورج وه آ، رئیس جمهور لیبریا، به الیزه در سال ۲۰۱۸ دعوت کرد تا در مورد اینکه چگونه فوتبال ممکن است توسعه اقتصادی در آفریقا را تقویت کند، گفتگو کند.
روز پنجشنبه در سفر به بانکوک برای مجمع همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه از مکرون پرسیده شد که نظر او درباره میزبانی قطر از جام جهانی چیست. وی در پاسخ گفت: «این سؤالات باید در هنگام تصمیم‌گیری برای میزبانی این رویداد مطرح شود» و افزود: «سیاسی کردن ورزش ایده بسیار بدی است». وی همچنین بر روابط قوی بین دو کشور تاکید کرد که آن را "صادقانه، دوستانه و سازنده" توصیف کرد.
مکرون در این زمینه ثابت قدم است. در دسامبر ۲۰۲۱، او گفت که فرانسه به بریتانیا، کانادا، آمریکا و استرالیا در تحریم دیپلماتیک المپیک زمستانی در ماه فوریه در پکن نخواهد پیوست، زیرا "بسیار بی اهمیت و نمادین" خواهد بود. مکرون پیشنهاد داد که فرانسه می‌تواند در تحریم اتحادیه اروپا شرکت کند، اما با وجود اینکه فرانسه ریاست دوره‌ای شورای اتحادیه اروپا را در شش ماهه اول سال جاری برعهده داشت، چنین اقدامی هرگز محقق نشد. در عوض این به کشورهای اتحادیه اروپا واگذار شد تا بازی‌ها را تحریم کنند، که چندین مورد از جمله آلمان، پرتغال، بلژیک، دانمارک و هلند انجام دادند.
هرگز بعید نبود که مکرون علیه میزبانی قطر از این مسابقات صحبت کند، زیرا انجام این کار از نظر سیاسی ناخوشایند است. به هر حال این فرانسه است که به گفته سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا، مسئول نهایی برگزاری جام جهانی در خاورمیانه برای اولین بار در تاریخ خود است. بلاتر که در زمان اتخاذ این تصمیم در سال ۲۰۱۰ رئیس جمهور بود، اخیراً ادعا کرد که میشل پلاتینی، رئیس وقت یوفا، به دستور نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور وقت جمهوری، رأی را به نفع قطر داده است. پلاتینی این اتهام را رد می‌کند، اگرچه اعتراف کرده است که در یک ناهار در کاخ الیزه به همراه سارکوزی و ولیعهد وقت قطر، شیخ تمیم بن حمد آل ثانی، کمی قبل از رای‌گیری شرکت کرده است. پلاتینی گفت: «[سارکوزی] هرگز از من نخواست که به کشوری رای بدهم، اما این تصور را داشتم که او از قطر حمایت می‌کند.
سارکوزی در مصاحبه اخیر خود با یک روزنامه، برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر را ستود. وی گفت: فوتبال یک ورزش جهانی است و هر منطقه از جهان باید بتواند مسابقات بین المللی را برگزار کند. فوتبال فقط متعلق به غربی ها نیست، چه فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی یا آمریکایی. این ورزشی است که مردم را دور هم جمع می کند.
اگرچه سارکوزی مستقیماً به اتهامات بلاتر نپرداخته است، اما سارکوزی برخی از منتقدان داخلی خود را به ریاکاری متهم کرد، به ویژه آنهایی که در جناح چپ بودند. سارکوزی گفت این او نبود که در سال ۲۰۱۵ تعداد ۲۴ جت جنگنده به قطر فروخت، بلکه جانشین سوسیالیست او فرانسوا اولاند بود. او همچنین به مصاحبه کننده خود یادآوری کرد که در حالی که شهردار پاریس، آن هیدالگو، علیه میزبانی قطر از جام جهانی صحبت کرده است، "شورای شهر پاریس بسیار راضی است که قطری ها باشگاه پایتخت یعنی پاریسن ژرمن را در اختیار دارند و از آن تامین مالی می کنند".
سارکوزی به پیوندهای خود با قطر که به گفته رسانه‌های فرانسوی گسترده و پرسود هستند، اشاره نکرد و یا به این واقعیت اشاره نکرد که تحقیقات قضایی در مورد نقش فرانسه در رای دادن به قطر در سال ۲۰۱۰ در حال انجام است.
در جریان انتخابات ریاست جمهوری امسال، سارکوزی از امانوئل مکرون حمایت کرد، که مکرون به خاطر آن گفت که او «افتخار» است. البته با نادیده گرفتن این واقعیت که در سال های اخیر سلف وی دو بار به دلیل فساد مالی در زمان ریاست جمهوری به حبس تعلیقی محکوم شده است.
البته دلیل دیگری برای حمایت مکرون از قطر وجود دارد و آن گاز است. در سپتامبر، قطر یک قرارداد سرمایه گذاری ۱.۵ میلیارد دلاری با توتال انرژی امضا کرد (اولین معامله از این قبیل با یک سرمایه گذار خارجی) که به این غول انرژی فرانسوی ۹.۳ درصد از سهام پروژه گازی میدان گازی پارس جنوبی را می دهد که گفته می شود ۱۰ درصد از ذخایر گاز طبیعی شناخته شده جهان را در خود جای داده است.
هدف این مشارکت افزایش بیش از ۶۰ درصدی تولید گاز طبیعی مایع قطر تا سال ۲۰۲۷ است. ال.ان.جی به عنوان جایگزین پاک تری برای نفت کوره و زغال سنگ در نظر گرفته می شود و به تسهیل انتقال انرژی فرانسه کمک می کند.
در صورتی که فرانسه به نیمه نهایی جام جهانی برسد، مکرون به قطر خواهد رفت تا آنها را تشویق کند. اما ممکن است این اتفاق نیفتد، زیرا آبی ها به دلیل تعدادی از مصدومیت های بازیکنان کلیدی ضعیف شده اند. اما حتی اگر فرانسه قهرمانی خود در سال ۲۰۱۸ را تکرار نکند، مسابقات ۲۰۲۲ همچنان برای تقویت روابط آنها با قطر مفید خواهد بود.
پیشنهاد سردبیر
پربازدیدترین ها
آخرین اخبار